Sztuka, niezależnie od formy, może pozytywnie wpływać na wiele aspektów ludzkiego zdrowia. Liczne dowody płynące z doświadczeń Cleveland Clinic Arts & Medicine Institute utwierdzają w przekonaniu, że sztuka ma korzystny wpływ na funkcjonowanie ludzkiego organizmu poprzez wywoływanie zaangażowania emocjonalnego. Eksperci z kliniki zauważyli, że zaangażowanie pacjentów w różne formy sztuki pomaga zwiększyć aktywność mózgu oraz poprawić samopoczucie. W instytucie znajduję się około 6400 dzieł sztuki, które mają za zadanie pocieszać, inspirować i stymulować pacjentów. 

Poza stymulacją wzrokową, naukowcy z instytutu badają również wpływ muzyki na osoby chorujące na stwardnienie rozsiane. (łac. Sclerosis multiplex). A dokładniej na mobilność tych osób. Pracownicy kliniki twierdzą, że liczne dowody z ich badań potwierdziły wpływ rytmicznej części muzyki na mobilność osób chorujących na stwardnienie rozsiane. Rytm wyznaczany przez muzykę powoduje pobudzenie pewnych rejonów mózgu przez co chód staje się bardziej automatyczny – jak twierdzą badacze. 

Klinika w Cleveland oferuje pacjentom możliwość skorzystania z darmowych sesji z terapeutami sztuki i muzyki. W czasie pobytu pacjenci są również zachęcani do udziału w wystawach i występach muzycznych. Zdaniem naukowców z Cleveland sztuka wywołuje szereg pozytywnych efektów, a terapia sztuką pomaga w całościowej terapii pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane. 

Źródło: www.clevelandmagazine.com

Otyłość stała się jedną z najczęstszych chorób w dzisiejszych czasach. Z wiekiem coraz więcej czasu ludzie spędzają w pozycji siedzącej, przez co zachodzą zmiany w gospodarce hormonalnej a metabolizm zwalnia. Istnieje wiele czynników, które mogą przyczyniać się do występowania otyłości wśród dorosłych. Od dawna wiadomo, że otyłość wpływa na układ sercowo-naczyniowy czy układ ruchu. Najnowsze doniesienia pozwalają przypuszczać, że otyłość wpływa negatywnie na również na inne ważne elementy ludzkiego organizmu i prowadzić do niepełnosprawności.

W badaniu Rundek i współpracowników oceniano wpływ otyłości na zjawisko określane tzw. przerzedzeniem korowym. Zjawisko to określa stopniowy zanik kory mózgowej, w której zachodzą procesy odpowiedzialne za przetwarzanie informacji. Im cieńsza jest kora tym większe jest ryzyko choroby Alzheimera i innych chorób neurologicznych. 

W badaniu wzięło udział 572 osób, które podzielono na grupy w zależności od BMI (z ang. Body Mass Index). Jak ukazały wyniki badania, im wyższe było BMI tym cieńszą korę obserwowane w badaniu rezonansem magnetycznym. Zależność była szczególnie silna u osób, które w momencie włączenia do badania miały mniej niż 65 lat. 

Wyniki badania pozwalają przypuszczać, że przez utrzymanie prawidłowej masy ciała można spowolnić proces starzenia się mózgu i zmniejszyć ryzyko chorób neurologicznych. Istnieje potrzeba dalszych badań pokazujących jak otyłość wpływa na choroby neurologiczne. 

Widok do czytania. Naciśnij klawisze Alt+Shift+A, aby uzyskać pomoc dotyczącą ułatwień dostępu.

Źródło: www.fatherly.com

Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest przewlekłą, postępującą chorobą układu nerwowego. SM jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności w grupie młodych dorosłych. Stwardnienie rozsiane jest nieprzewidywalne, a we wczesnych stadiach trudno jest przewidzieć jak choroba będzie się rozwijała u danego pacjenta. Stwardnienie rozsiane zwykle ujawnia się między trzecią a piątą dekadą życia. Jest to okres, w którym młodzi ludzie rozpoczynają życie rodzinne, kupują dom lub zakładają firmy. Diagnoza jest dla pacjentów trudnym doświadczeniem szczególnie gdy nie wiadomo na co się przygotować. W kontekście pacjentów z SM często mówi się o ogromnym poczuciu niepewności i wynikającym z niego strachu. 

W sierpniowym wydaniu Rehabilitation Psychology ukaże się informacja o nowej formie terapii dla osób chorujących na stwardnienie rozsiane. W badaniu prowadzonym na University of Washington włączono 48 pacjentów z SM w fazie pilotażowej. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do dwóch grup. Jedna z grup została objęta trwającą sześć sesji terapią psychologiczną, a druga pozostawała bez interwencji badaczy. Sesje terapeutyczne w grupie interwencyjnej opierały się na założeniach i technice akceptacji i terapii zobowiązań (z ang. acceptance and commitment therapy ACT) oraz elementach terapii poznawczo-behawioralnej. Obie grupy przyjmowały standardowe leczenie.

Badanie pilotażowe prowadzono na małej grupie osób jednak wyniki wydają się być obiecujące. Uczestnicy z grupy objętej sesją wydawali się lepiej tolerować niepewność związaną z przebiegiem choroby oraz akceptować swoją diagnozę. 

Jak podkreślają naukowcy potrzebne są dalsze badania nad nową terapią. W przyszłym roku rozpocznie się faza druga badania z udziałem większej liczby pacjentów. Badacze nie negują jednocześnie skuteczności innych schematów terapii w SM takich jak techniki mindfulness czy też samodzielna terapia poznawczo-behawioralna. 

Źródło: https://www.psychologytoday.com/us/blog/minding-the-body/201907/coping-uncertainty-when-you-have-multiple-sclerosis