\n

Wspólna inicjatywa Eftpos (elektroniczny transfer środków w punktach sprzedaży) i Scope Global ma na celu wzmocnienie i uproszczenie procesów identyfikacji cyfrowej osób niepełnosprawnych. Usługi i interakcje coraz częściej przenoszą się do sieci w związku z pandemią COVID-19. Szacuje się, że jeden na pięciu Australijczyków identyfikujący się jako niepełnosprawny napotyka poważne wyzwania związane z identyfikacją w środowisku cyfrowym. Niepełnosprawność może utrudniać korzystanie z nowoczesnych rozwiązań, które w ostatnim czasie stały się niezbędne dla funkcjonowania.

Wspólna inicjatywa firm ma na celu ukształtowanie technologii rozpoznawania tożsamości cyfrowej, aby umożliwić osobom niepełnosprawnym łatwiejszą identyfikację w Internecie. To z kolei pozwala zapewnić możliwości łączenia się i przeprowadzania transakcji z firmami i dostawcami usług rządowych, przy zwiększonej niezależności i kontroli nad danymi.

W lipcu 2020 Eftpos uruchomiło nowe rozwiązanie technologiczne do obsługi tożsamości cyfrowej, ConnectID, aby pomóc australijskim konsumentom chronić swoją tożsamość i unikać oszustw podczas łączenia się ze sprzedawcami i usługami rządowymi. Zwyczajowo stosowane usługi e-tożsamości mogą być ograniczane przez niepełnosprawność. Prezes Eftpos, Stephen Benton, powiedział, że badanie pilotażowe ConnectID koncentruje się na osobach niewidomych i / lub niedowidzących, a także na mózgowych porażeniach dziecięcych lub osobach korzystających z urządzeń wspomagających dostęp do platform cyfrowych.Rob Allen, przedsiębiorca oraz lider inicjatywy w Eftpos powiedział, że ConnectID może być używany do weryfikacji tożsamości konsumenta na podstawie wielu różnych danych, m.in. wieku, danych adresowych lub informacji o koncie bankowym. Może być również używany do identyfikacji osób w transakcjach handlu elektronicznego lub w celu realizacji płatności rządowych. „Rozwiązanie ConnectID zostało zaprojektowane do pracy w ramach TDIF (The Trusted Digital Identity Framework) i australijskiej branży płatniczej TrustID, a także pojawiających się międzynarodowych standardów, potencjalnie otwierając znacznie więcej drzwi świata online dla Australijczyków ograniczanych przez niepełnosprawność” – powiedział Allen.

W projekcie uwzględnione zostaną konsultacje i zebranie informacji zwrotnych na temat potencjalnych podejść technologicznych uwzględniających niepełnosprawność w celu zapewnienia dostępu do środowiska cyfrowego, dostosowanego do możliwości niepełnosprawnego, wraz z powiązanym wsparciem procesu tworzenia rozwiązania.
Badanie pilotażowe ma na celu potwierdzenie ułatwienia metod weryfikacji tożsamości, aby pomóc zmniejszyć liczbę przypadków oszustw i kradzieży tożsamości, a także poprawić „cyfrowe zaufanie” między klientami a dostawcami ”- powiedział Benton.
Eftpos współpracuje z firmą doradczą Maven, która jest częścią należącej do rządu Australii Południowej firmy Scope Global. Maven konsultuje się z rządami, przedsiębiorstwami i organizacjami non-profit, dostarczając spostrzeżeń na temat dostępności stron internetowych i treści cyfrowych, dostosowanych szkoleń uświadamiających na temat niepełnosprawności oraz przeglądów dostępności pomieszczeń fizycznych.
Zel Iscel, doradca ds. Integracji osób niepełnosprawnych w Scope Global Maven, która jest osobą niewidomą, podkreśla, że boryka się z wieloma trudnościami, próbując zidentyfikować się w Internecie i z zadowoleniem przyjmuje niezależność, i prywatność zapewniane przez uproszczone procesy identyfikacji cyfrowej dla osób niepełnosprawnych. Eftpos zyskała aprobatę firmy Iscel za zapewnienie, że jej rozwiązanie dotyczące tożsamości cyfrowej jest dostępne dla jak największej liczby osób a jego użytkowania nie ograniczy niepełnosprawność.

ConnectID działa jak „pośrednik” między dostawcami tożsamości, takimi jak Australia Post, a sprzedawcami lub departamentami rządowymi, które muszą zweryfikować, z kim mają do czynienia. Chociaż ConnectID ułatwia weryfikację tożsamości lub wymianę danych, nie przechowuje danych tożsamości. Dostawcy usług tożsamości przechowują tożsamość konsumentów i ponoszą odpowiedzialność za dostarczanie tych bezpiecznych informacji wyłącznie za zgodą właściciela.
Wątek identyfikacji w świecie wirtualnym jestem kolejnym tematem i przeszkodą do pokonania dla osób niepełnosprawnych, dlatego istotne jest aby od samego początku projektowania nowych rozwiązań dotyczących cyberbezpieczeństwa uwzględniać wszystkie grupy społeczne.

Źródło: https://www.technologydecisions.com.au/content/security/news/eftpos-to-improve-id-process-for-people-living-with-disability-836749426

Trudności, jakie mogą napotykać osoby z niepełnosprawnością, rozpoczynające studia wyższe, głównie kojarzą się nam z barierami architektonicznymi. Z brakiem podjazdów przed wejściami do budynków, zbyt wysokimi blatami w dziekanacie i bibliotece, czy też w pracowni chemicznej. To oczywiście zasadne, ale czy ułatwienie dostępności w aspekcie architektonicznym rozwiąże wszystkie problemy studentów z niepełnosprawnością?

Okazuje się, że nie. Ogromnymi utrudnieniami, z którymi muszą sobie poradzić takie osoby, są bariery dostępności tekstu i informacji zawartych w książkach i artykułach. Jedną z nich jest sytuacja, w której tekst został opublikowany z użyciem nieodpowiedniej czcionki. Dotyczy to zarówno wielkości, jak i typu czcionki.

– To szczególne utrudnienie dla osób, które borykają się problemem przetwarzania informacji wzrokowej. Innymi słowy, ich mózg nie jest w stanie poprawnie odczytać treści, ponieważ tekst zlewa się w całość lub faluje. Wówczas preferowaną czcionką jest Arial, natomiast za niewskazaną uznaje się Times New Roman, która poprzez swoje ozdobniki utrudnia odbiór – zaznacza doktor Beata Głodzik, ekspert Fundacji Neuron Plus.

Kolejną kwestią jest publikacja tekstu w taki sposób, by czytającemu łatwiej było odnaleźć konkretną informację. Jest to szczególnie ważne dla osób mających trudności z przetwarzaniem informacji wzrokowej, ponieważ zbyt dużo informacji zaburza jej odbiór. Stosowane w tekście fotografie, rysunki czy ilustracje często są źle wydrukowane i niejasne – zarówno pod względem treści, jak i nieczytelnego obrazu. Obrazy i fotografie nie powinny zawierać zbyt wielu dodatkowych szczegółów, niezwiązanych bezpośrednio z prezentowanym obiektem, zjawiskiem czy sytuacją.

Wielu problemów może dostarczyć także używana w tekstach kolorystyka, która nie może być zbyt jaskrawa, gdyż powoduje szybsze zmęczenie podczas pracy. A to skutkuje rozdrażnieniem oraz gorszym radzeniem sobie z emocjami. Należy także pamiętać o tym, że niektóre osoby nie widzą różnicy pomiędzy kolorem zielonym a czerwonym. Inni natomiast mają problemy z odczytywaniem jasnego tekstu na ciemnym tle.

Mając na uwadze powyższe kwestie, można stwierdzić z pełnym przekonaniem, że w aspekcie równych szans w procesie edukacji wyższej jest jeszcze wiele do zrobienia. Tylko wtedy, gdy każdy rodzaj informacji będzie tak samo dostępny dla wszystkich, możemy mówić o sukcesie w pokonywaniu barier dostępności informacji, na które narażeni są studenci z niepełnosprawnością.